ఒక్కడే ధర్మశాస్త్రమును నియమించి న్యాయము విధించువాడు. ఆయనే రక్షించుటకును నశింపజేయుటకును శక్తిమంతుడై యున్నాడు; పరునికి తీర్పు తీర్చుటకు నీవెవడవు?
ఆయనే రక్షించుటకును
ఇక్కడ “రక్షించుట” అనే పదం నిత్య రక్షణను సూచించదు కాని విమోచన గురించి మరింత సాధారణ ఆలోచనను సూచిస్తుంది. సృష్టి యొక్క సంఘటనలను దేవుడు మాత్రమే ఉపాయించగలడు.
నశింపజేయుటకును శక్తిమంతుడై యున్నాడు
“నశింపజేయుట” అనే పదం స్పృహ యొక్క వినాశనానికి వినాశనం చేయడమే కాదు, ప్రజలను దేవుని నుండి పూర్తిగా విడదీసే ప్రదేశంలో ఉంచడం.
ప్రజలను రక్షించడానికి లేదా నాశనం చేయడానికి దేవుడు మాత్రమే అంతిమ తీర్పు ఇవ్వగలడు. అతను మాత్రమే తన తీర్పులను అమలు చేయగలడు. ఒక విశ్వాసికి “మరణకరమైన పాపం” ను గూర్చిన తీర్పు దేవుడే ఇవ్వగలదు. కొంతమంది విశ్వాసులను వారి పాపంలో హృదయ కాఠిన్యాన్ని పెంచుకుంటారు గనుక వారికి మరణమును అనుమతిస్తాడు.
మనమేమి అడిగినను ఆయన మన మనవి ఆలకించునని మన మెరిగినయెడల మనమాయనను వేడుకొనినవి మనకు కలిగిన వని యెరుగుదుము. తన సహోదరుడు మరణకరము కాని పాపము చేయగా ఎవడైనను చూచినయెడల అతడు వేడు కొనును; అతనిబట్టి దేవుడు మరణకరముకాని పాపము చేసినవారికి జీవము దయచేయును. మరణకరమైన పాపము కలదు. అట్టిదానిగూర్చి వేడుకొనవలెనని నేను చెప్పుట లేదు. (1యోహాను 5:15,16)
నియమము:
దేవుడు మాత్రమే తన తీర్పులను సరిగ్గా అమలు చేయగలడు; ఆయనకు విశ్వాసుల సహాయం అవసరం లేదు.
అన్వయము:
దేవుడు తన ప్రమాణాలను [చట్టాలను] ఎప్పుడూ మీరడు. అతను ఎల్లప్పుడూ తనతోనే స్థిరంగా ఉంటాడు. అలా లేకపోతే, అతను ఒక సంపూర్ణ దేవుడు కాదు. ఏదేమైనా, దేవుడు తన చట్టాలను ఎవరైనా మీరినప్పుడు దేవుడు కొన్ని డిమాండ్లను చేయగలడు. యేసు మన పాపాలకు సిలువపై మరణించడం ద్వారా ధర్మశాస్త్రం యొక్క అన్ని ఆవశ్యకతలను నెరవేర్చాడు. మరణించవలసినవారు చేయవలసినవాటన్నిటిని అతను చేశాడు. దేవుని గుణలక్షణాల సంపూర్ణమైన డిమాండ్లను తీర్చడానికి ఆయన మరణం సరిపోయింది.
క్రీస్తుయేసునందు జీవమునిచ్చు ఆత్మయెుక్క నియమము పాపమరణముల నియమమునుండి నన్ను విడిపించెను. ఎట్లనగా ధర్మశాస్త్రము దేనిని చేయజాలక పోయెనో దానిని దేవుడు చేసెను. శరీరము ననుసరింపక ఆత్మననుసరించియే నడుచుకొను మనయందు ధర్మశాస్త్రసంబంధమైన నీతివిధి నెరవేర్చబడవలెనని పాపపరిహారము నిమిత్తము దేవుడు తన సొంత కుమారుని పాపశరీరాకారముతో పంపి, ఆయన శరీరమందు పాపమునకు శిక్ష విధించెను (రోమా 8:2-4)
ధర్మశాస్త్రం యొక్క ఉద్దేశ్యం మనలను క్రీస్తు దగ్గరకు తీసుకురావడం.
ఆలాగైతే ధర్మశాస్త్ర మెందుకు? ఎవనికి ఆ వాగ్దా నము చేయబడెనో ఆ సంతానము వచ్చువరకు అది అతి క్రమములనుబట్టి దానికి తరువాత ఇయ్యబడెను; అది మధ్యవర్తిచేత దేవదూతల ద్వారా నియమింపబడెను. మధ్యవర్తి యొకనికి మధ్యవర్తి కాడు గాని దేవుడొక్కడే. ధర్మశాస్త్రము దేవుని వాగ్దానములకు విరోధమైనదా? అట్లనరాదు. జీవింపచేయ శక్తిగల ధర్మశాస్త్రము ఇయ్యబడి యున్నయెడల వాస్తవముగా నీతిధర్మశాస్త్రమూలముగానే కలుగును గాని యేసుక్రీస్తునందలి విశ్వాసమూలముగా కలిగిన వాగ్దానము విశ్వసించువారికి అనుగ్రహింపబడునట్లు, లేఖనము అందరిని పాపములో బంధించెను.
విశ్వాసము వెల్లడికాకమునుపు, ఇక ముందుకు బయలు పరచబడబోవు విశ్వాసమవలంబింపవలసిన వారముగా చెరలో ఉంచబడినట్టు మనము ధర్మశాస్త్రమునకు లోనైన వారమైతిమి. కాబట్టి మనము విశ్వాసమూలమున నీతిమంతులమని తీర్చబడునట్లు క్రీస్తు నొద్దకు మనలను నడిపించుటకు ధర్మశాస్త్రము మనకు బాలశిక్షకు డాయెను. అయితే విశ్వాసము వెల్లడియాయెను గనుక ఇక బాల శిక్షకుని క్రింద ఉండము. (గలతీ 3:19-25)
రక్షించగల మరియు నాశనం చేసే శక్తి దేవునికి మాత్రమే ఉంది. మనము ఆ అధికారాన్ని మరియు శక్తిని స్వాధీనం చేసుకోలేము. మనలో ఎవరూ ఏ ఆధ్యాత్మిక ప్రమాణాలు లేదా చట్టాలను చేయగల లేదా రక్షించగల లేదా నాశనం చేసే అధికారం కలిగి లేరు.
చట్టానికి సానుకూలత తెలియదు. చట్టం ఖండించగలదు. దేవుని చట్టాలు వారి ఉల్లంఘనకు శిక్షను పూర్తిగా అమలు చేయాలని కోరుతున్నాయి ఎందుకంటే అతను తన ధర్మాన్ని ఉల్లంఘించలేడు. ఏదేమైనా, దేవుడు “న్యాయవంతుడు” మరియు “తీర్పు చేయువాడు” (రోమా 3:26) కావచ్చు. మన పాపాలకు న్యాయం చేసేవారిగా యేసు సిలువపై మరణించాడు. అందుకే ఆయన “న్యాయవంతుడుగా” ఉండగలడు. అతను తన సొంత ధర్మాన్ని ఉల్లంఘించకుండా ఇలా చేస్తాడు.
తన సొంతకుమారుని అనుగ్రహించుటకు వెనుకతీయక మన అందరికొరకు ఆయనను అప్పగించినవాడు ఆయనతో పాటు సమస్తమును మనకెందుకు అనుగ్రహింపడు? (రోమా 8:32)
దేవుడు తన సంపూర్ణ గుణ లక్షణము ఆధారంగా రక్షిస్తాడు మరియు నాశనం చేస్తాడు. దేవుడు తన గుణాలక్షణాల ఆధారంగా రక్షిస్తున్నప్పుడు, అతను ఆ ప్రాతిపదికన కూడా నాశనం చేస్తాడు.
అట్టి కార్యములు చేయువారికి తీర్పు తీర్చుచు వాటినే చేయుచున్న మనుష్యుడా, నీవు దేవుని తీర్పు తప్పించు కొందువని అనుకొందువా? (రోమా 2:3)
మీ చేతనైనను, ఏ మనుష్యునిచేతనైనను నేను విమర్శింపబడుట నాకు మిక్కిలి అల్పమైన సంగతి; నన్ను నేనే విమర్శించుకొనను. నాయందు నాకు ఏ దోషమును కానరాదు; అయినను ఇందువలన నీతిమంతు డనుగా ఎంచబడను, నన్ను విమర్శించువాడు ప్రభువే. కాబట్టి సమయము రాకమునుపు, అనగా ప్రభువు వచ్చు వరకు, దేనిని గూర్చియు తీర్పు తీర్చకుడి. ఆయన అంధ కారమందలి రహస్యములను వెలుగులోనికి తెచ్చి హృదయములలోని ఆలోచనలను బయలుపరచునప్పుడు, ప్రతి వానికిని తగిన మెప్పు దేవునివలన కలుగును. (1కొరిం 4:3-5)
పాపము లేనివారు ఎవరు లేరు. మన ఉద్దేశ్యాలు కామం లేనివాని ఎవరు చెప్పగలరు? అందుకే ఇతరులను తీర్పు తీర్చగల సామర్థ్యం మనకు లేదు. మేము అదే నైజము కలిగిఉన్నాను. మనం పాపము లేనివారము కానందున, ఇతరుల ఉద్దేశాలను నిష్పాక్షికతతో తీర్పు చెప్పలేము. కాబట్టి, ఇతరులపై తీర్పు చెప్పే హక్కు మనకు లేదు. రక్షించడానికి మరియు నాశనం చేయడానికి దేవునికి మాత్రమే హక్కు ఉంది.
తీర్పు ఇవ్వడానికి ఒక సమయం ఉంది, కానీ అది క్రీస్తు న్యాపీఠము వద్ద ఉంది మరియు క్రీస్తు తీర్పును చేస్తాడు. అన్ని వాస్తవాలు ఇంకా లేవు. ఏ జీవి తగిన తీర్పు ఇవ్వడానికి తగిన సమాచారం లేదు. ప్రభువుకు మాత్రమే అన్ని వాస్తవాలకు పూర్తి ప్రాప్యత ఉంది.
అయితే, మేము చేయగల చట్టబద్ధమైన తీర్పు ఉంది. పడిపోయిన క్రైస్తవుడిని మనం చూస్తే, మనం ఆ క్రైస్తవుడి వద్దకు వెళ్లి అతన్ని సహవాసానికి పునరుద్ధరించాలి. ఇది క్రీస్తు ధర్మశాస్త్రాన్ని నెరవేరుస్తుంది ఎందుకంటే ఇది ఉద్దేశ్యాన్ని తీర్పు ఇవ్వదు కాని పడిపోయిన విశ్వాసి యొక్క బహిరంగ పాపపు చర్యలు మరియు ప్రవర్తన వలన.
వెలిచూపునుబట్టి తీర్పు తీర్చక న్యాయమైన తీర్పు తీర్చుడనెను. (యోహాను 7:24)
సహోదరులారా, ఒకడు ఏ తప్పితములోనైనను చిక్కుకొనినయెడల ఆత్మసంబంధులైన మీలో ప్రతివాడు తానును శోధింపబడుదునేమో అని తన విషయమై చూచుకొనుచు, సాత్వికమైన మనస్సుతో అట్టివానిని మంచి దారికి తీసికొని రావలెను. (గలతీ 6:1)
