ఆలాగే విశ్వాసము క్రియలులేనిదైతే అది ఒంటిగా ఉండి మృతమైనదగును
యాకోబు ఇప్పుడు ఈ వచనములో ఒక క్రియాత్మక విశ్వాసంగూర్చితన చర్చిస్తున్నాడు. పనిచేయని విశ్వాసం దేనినీ ఉత్పత్తి చేయదు (2:16).
ఆలాగే
“అలాగే” అనే పదం పేదవారికి ఉట్టి మాటలు ఇచ్చు పెదలపై కనికరములేని క్రైస్తవుని సారూప్యత గురించిన విషయానికి ముగింపును ఇస్తుంది (2:16).
విశ్వాసము క్రియలులేనిదైతే అది ఒంటిగా
క్రియలు లేని విశ్వాసం మృతము. యాకోబు విశ్వాసాన్ని క్రియలను వ్యతిరేకముగా చూపుటలేదు గాని కాని అతను యే కార్యము చేయని మృతమైన విశ్వాసాన్ని వివాదంలో ఉంచుతున్నాడు. మేము సైద్ధాంతిక విశ్వాసంతో విశ్రమించలేము
విశ్వాసము క్రియలులేనిదైతే… మృతమైనదగును
క్రియలు లేని విశ్వాసం మృతము. దీనికి శక్తి మరియు క్రియాశీలత లేదు. దీనికి దేవునితో క్రియాత్మక సంబంధం కలిగినట్లుగా ముఖ్యమైన సంకేతాలు లేవు. నిజమైన విశ్వాసం సహజంగా దైవిక ఉత్పత్తిని ఉత్పత్తి చేస్తుంది. నిజమైన విశ్వాసం ఉందని క్రియలు రుజువు చేస్తాయి.
రక్షణలోనికి నడిపించు విశ్వాసమును అభ్యసించని వ్యక్తికి నిజమైన క్రైస్తవ విశ్వాసం లేదని ఈ వచనము బోధించదు. విషయం ఏమిటంటే, విశ్వాసం దేనినైనా ఉత్పత్తి చేయకపోతే, అది దాని క్రియాశీలతలో చనిపోతుంది. “మృతమైన” అనే పదానికి విశ్వాసం ఉనికిలో లేదని కాదు, నిద్రాణమైన, క్రియారహితంగా లేదా పనికిరానిదనిది అని.
నియమము:
క్రియలు లేని విశ్వాసం నిష్క్రియాత్మకమైనది లేదా జడమైనది.
అన్వయము:
కొంతమంది క్రైస్తవులకు దేవుని వాక్యం యొక్క క్రీయాశీలతకు చనిపోయిన మరియు సజీవంగా లేని విశ్వాసం ఉంది. దేవుడు క్రైస్తవ జీవితంలో అన్ని ఉత్పత్తులను తన ఏర్పాటులపై ఆధారపడి ఉండేలా రూపొందించాడు. దేవునివలన కాక ఆయనకు వేరుగా క్రైస్తవ జీవితాన్ని జీవించ గలిగే సామర్థ్యం మనకు లేదు.
మేము దేవుని వాక్యం నుండి ఒక సూత్రాన్ని అర్థం చేసుకుని, విశ్వసించిన తర్వాత, దైవిక ఉత్పత్తి ఫలితంగా విశ్వాసం ద్వారా ఆ నమ్మకాన్ని స్వీకరిస్తాము. ఆ ప్రక్రియ లేకుండా మన విశ్వాసం క్రియాత్మకంగా చనిపోయింది. మన విశ్వాసం యొక్క చర్యయే తేడాను కలిగిస్తుంది. దేవునిపై క్రియాశీల విశ్వాసం జీవాన్ని ఇస్తుంది మరియు క్రియలు జీవముఉన్నదని చూపుతాయి.
విశ్వాసం మానవ యోగ్యత లేకపోవడాన్ని ఊహిస్తుంది. విశ్వాసం అనేది యోగ్యత లేని క్రియాత్మక వ్యవస్థ. మనం నమ్మే వాటి యొక్క మొత్తం విలువ మనం నమ్మిన సూత్రాలలో ఉంటుంది. క్రీస్తు సిలువపై పూర్తి చేసిన బలియాగపు లక్ష్యము నిత్య రక్షణ. యోగ్యత ఆ లక్ష్యములో నివసిస్తుంది. విశ్వాసాన్ని వినియోగించే వ్యక్తిలో యోగ్యత లేదు. పరిశుద్దుడైన దేవునిని సంతృప్తి పరచగల (ప్రవచించే) ఏకైక వ్యక్తి యేసు మాత్రమే. క్రీస్తు పూర్తి చేసిన రక్షణ కార్యము ఆధారంగా దేవుడు తన కృపతో మనలను చూస్తాడు. అతను తన నీతి, న్యాయముల విషయములో రాజీ పడలేనందున ఆయన ఇలా చేస్తాడు. దేవుని ఏర్పాటు ఎల్లప్పుడూ మన విశ్వాసం యొక్క క్రియాత్మక లక్ష్యము. ఈ జీవన విధానం ఎల్లప్పుడూ దేవునిని మహిమపరుస్తుంది, మనిషిని కాదు. యేసు ఆ పని చేసాడు కాబట్టి ఆయన మహిమ పొందుతాడు.
విశ్వాసము ద్వారా క్రీస్తులో దేవుడు మనకోసం చేసిన వాటిని మనం సముచితం చేస్తాము. అది దేవుడు మనకోసం చేసినదానిపై నమ్మకం ఉంచడము. దేవుడు కృపానియమము క్రింద పని చేస్తాడు. కాబట్టి, కేవలము విశవాసము తనలో దేవుని ఎదుట విలువలేనిది, కానీ క్రీస్తు చేస్నిన గొప్ప కార్యమునందు విశ్వాసము, దేవుని ఎదుట విలువగలది. విశ్వాసం పని పనిచేయు లక్ష్యము కలిగి ఉండాలి.
తరువాత అతడు అకయకు పోదలచినప్పుడు అతనిని చేర్చుకొనవలెనని సహోదరులు ప్రోత్సాహ పరచుచు అక్కడి శిష్యులకు వ్రాసిరి. అతడక్కడికి వచ్చి కృపచేత విశ్వసించినవారికి చాల సహాయము చేసెను. యేసే క్రీస్తు అని లేఖనములద్వారా అతడు దృష్టాంతపరచి, యూదుల వాదమును బహిరంగముగాను గట్టిగాను ఖండించుచు వచ్చెను. (అపో.కా. 18:27,28)
ఈ హేతువుచేతను ఆ వాగ్దానమును యావత్సం తతికి, అనగా ధర్మశాస్త్రముగలవారికి మాత్రముకాక అబ్రాహామునకున్నట్టి విశ్వాసముగలవారికి కూడ దృఢము కావలెనని, కృపననుసరించినదై యుండునట్లు, అది విశ్వాసమూలమైనదాయెను. (రోమా 4:16)
అది కృపచేతనైనయెడల ఇకను క్రియల మూలమైనది కాదు; కానియెడల కృప ఇకను కృప కాకపోవును. (రోమా 11:6)
మహా దవళ సింహాసన తీర్పులో క్రైస్తవేతరులకు సమస్య విశ్వాసం ఉన్నదా లేదా అని కాదు కానీ, వారి విశ్వాసం యొక్క లక్ష్యము ఏమిటి అన్నదాని బట్టి. క్రీస్తు పూర్తి చేసిన రక్షణ కార్యముపై విశ్వాసం లేకుండా వారు అక్కడ నిలబడితే, వారికి నిరీక్షణ లేదు. వారు మహాదవళ సింహాసనం వద్ద నిలబడటానికి కారణం వారు క్రీస్తు యొక్క వ్యక్తిత్వాన్ని మరియు ఆయన శిలువ బలియాగమును తిరస్కరించారు.
