ఒక్కడే ధర్మశాస్త్రమును నియమించి న్యాయము విధించువాడు. ఆయనే రక్షించుటకును నశింపజేయుటకును శక్తిమంతుడై యున్నాడు; పరునికి తీర్పు తీర్చుటకు నీవెవడవు?
స్వయం ప్రతిపత్తి వైఖరి ఇతరులపై విమర్శలకు కారణమవుతుంది (v.11). స్వనీతి ఎల్లప్పుడూ ఇతరులను ధిక్కరిస్తుంది. యేసు ప్రభువు వాఋ భూమిపై ఉన్న దినములలో పరిసయ్యుల వైఖరి ఇదే. తోటి విశ్వాసులను తీర్పు తీర్చడానికి వ్యతిరేకంగా యాకోబు ఇప్పుడు శక్తివంతమైన వాదన ఇచ్చాడు.
ఒక్కడే ధర్మశాస్త్రమును నియమించి న్యాయము విధించువాడు.
ధర్మశాస్త్రము అంతటిని ఒకే వాక్యంలో సంగ్రహించవచ్చు – “నిన్నువాలే నీ పొరుగువానిని ప్రేమించుము”.” ఇతరులపై విమర్శలు ధర్మశాస్త్రముకంటే హెచ్చించుకునేలా చేస్తాయి. మనం ధర్మశాస్త్రమునకు పైగా హెచ్చించుకుంటే, న్యాయాధిపతికి పైగా హెచ్కించుకునట్లే. ఇతరులను విమర్శించుట ధర్మశాస్త్రమును విమర్శించడం. మేము ఇతరులను తీర్పు తీర్చినప్పుడు ధర్మశాస్త్రమునాకు తీర్పుతీర్చువరమౌతాము..
“ఒక్కడే” అనే పదం పరస్పర ప్రత్యేకమైన అర్థంలో దేవునికి ధర్మశాస్త్రముపై అంతిమ అధికారం ఉందనే విషయాన్ని నొక్కి చెబుతుంది. ధర్మశాస్త్రమున్ని ఉనికిలోకి తెచ్చిన అంతిమ వ్యక్తి దేవుడు. ఒక్కడే ధర్మశాస్త్రమును నియమించి న్యాయము విధించువాడు. దేవుడు తన చట్టాలను స్థాపించడానికి మనము సహాయం చేయలేదు, కాబట్టి మనం ఇతరులను స్వయంప్రతిపత్తిగా తీర్పు తీర్చగలిగినట్లుగా ఎందుకు వ్యవహరిస్తాము?
నియమము:
దేవుడు అంతిమ ధర్మశాస్త్రము కాబట్టి అన్ని చట్టము అంతా దేవుని నుండి వచ్చింది.
అన్వయము:
అన్ని మానవ చట్టాలు సహజ చట్టం లేదా పౌర చట్టం వాటి మూలాన్ని బైబిల్ ధర్మాలనుండి కలిగిఉన్నవి. మనుషుల యొక్క అన్ని మంచి చట్టాలు దేవుని చట్టం నుండి వచ్చాయి. మేము దేవుని సింహాసనంపైకి ఎక్కలేము మరియు అతను చేసే అదే విధమైన తీర్పులు ఇవ్వలేము ఎందుకంటే ఆయన అనంతుడు మరియు మనము పరిమితంగా ఉన్నాము.
దేవుని చట్టాలు మనిషి యొక్క మంచి కోసం ఎల్లప్పుడూ మనిషికి ప్రయోజనం చేకూరుస్తాయి. దేవుని చట్టాలు కొందరికి మాత్రమే అనుకూలంగా లేవు. మనము అతని చట్టాన్ని ఆత్మాశ్రయ ప్రయోజనాల కోసం మార్చలేము ఎందుకంటే ఆయన ధాత్మశాస్త్రము అతని గుణాలక్షణాలకు ప్రతీక. దేవుడు తనతో మరియు తన స్వంత చర్యలకు అనుగుణంగా లేని వాటిని మనలో దేనినీ ఎప్పుడూ కోరడు. అతను ఎల్లప్పుడూ తనకు తానుగా సత్యవంతుడు.
